vrijdag 30 mei 2014

Portret

Portret van Wim, potlood, ca. 2010, 24x33
Hee, daar heb ik zomaar een afbeelding van de partner van de persoon in het vorige bericht gepost.

Geen selfie, geen zelfportret, maar een portret.
Het is niet surrealistisch, niet kubistisch, maar nogal traditioneel.
Ach je kent het wel. 
Ik vind dat het vrij goed gelijkend is. Wat jij en Wim daarvan vinden weet ik niet. Jullie zullen met heel andere ogen kijken.

Waar ik niet zo tevreden over ben is het feit dat hij de toeschouwer net niet aankijkt. Ik moet het dus nog maar eens proberen.

Inderdaad, portretten en zelfportretten zijn fijne onderwerpen, en ik vind de oranje kat goed bij het eerste portret passen.


maandag 19 mei 2014

zelfportret

aquarel,10,5x15,5

Als ik even niet weet wat ik wil maken, grijp ik naar het zelfportret. Het fijne aan dit genre vind ik dat je zonder scrupules te werk kunt gaan. Elke keer richt ik me op een ander aspect van het gezicht.  
Vaak ontdek ik al doende en zelfs bij toeval nieuwe trekken of gezichtsuitdrukkingen, maar vooral toch nieuwe manieren om iets weer te geven.Het werkt als een concept niet ongelijk aan jouw 50 Virginia Woolf-portretten. 
De verschrikte uitdrukking werkt wel komisch, vind ik.
Jouw oranje kat past wel bij haar, vind je niet?

aquarel,10,5x15,5
Ik heb nooit vervorming willen toepassen zoals Francis Bacon of Philip Akkerman (lijkt me een straf om zoals de laatste alleen maar zelfportretten te maken). Nu toch een keer geprobeerd omdat ik een bewogen foto van mezelf tegenkwam.
Bacon begin ik heel langzaam meer te waarderen. 
Zag met U. een 95 minuten durende documentaire over hem op expo in Den Bosch.

zaterdag 10 mei 2014

Springende kat

Springende kat, collage en inkt, 2013, formaat: nogal klein
Wat een grappig hondje heb je geplaatst in het vorige bericht. Hij zit heel ontspannen, met z'n twee achterpoten naast elkaar, onder de seringenboom. 
In reactie daarop en op de oranje pruiken in jouw andere tekening, plaats ik deze oranje springende kat.
Het is geen groufie, geen selfie, ook geen stemfie, maar een collage. De vormpjes heb ik geknipt uit een foto uit een of ander magazine.

groufie




oranjegekte, aquarel, 10.5x15.5


Fijn dat je KLEUR terug brengt in ons blog. 
Alleen de woorden houtdruk en zeefdruk blijken niet meer hetzelfde te betekenen.
Daarnaast spuiten nieuwe woorden de grond uit. Vooral Engelse helaas. De commercie springt overal meteen op. Naast selfie is er nu al sprake van groufie. Een panoramaknop maakt het mogelijk jezelf met een grote groep te fotograferen.

Het koppie van Polski is weer erg geestig op je zeefdruk.
Mijn hondje (van de buren) kijkt altijd nogal treurig. Hij weet niet dat hij onder een uitbundig bloeiende seringenboom erg schilderachtig oogt.


   

zondag 4 mei 2014

Selfie met hond

Selfie met Polski, eenmalige zeefdruk,
Beeldmaat: 32x23, papiermaat: 48x33

Een selfie is een zelfportret, doorgaans gemaakt met een digitale camera of een smartphone, waarbij de foto genomen is door de persoon die erop afgebeeld staat. Eén van de typische kenmerken is dan ook dat op de foto te zien is dat de persoon die is afgebeeld de camera vasthoudt. Het gebruik is populair bij jongeren. 
Door de Britse Oxford University Press werd het woord Selfie in 2013 verkozen tot Engels woord van het jaar. Het werd in dat jaar voor het eerst opgenomen in de Nederlandse Dikke van Dale en tevens verkozen tot het woord van het jaar in Nederland en Vlaanderen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Selfie

Bovenstaande zeefdruk is niet echt een selfie, maar hierop geïnspireerd. Het is een eenmalige zeefdruk, gemaakt door direct met lithopotlood en inkt op de zeef te tekenen. Hiervan kun je ongeveer 5 afdrukken maken die er allemaal anders uitzien omdat de inkt en het potlood gaandeweg verdwijnen uit de zeef.
Dit is de tweede afdruk.