Het (niet gebruikte) atelier

Wat een uitzicht, wat een luxe, een kas bij je atelier waarin je je werk kunt ophangen. Dit is een mooie gelegenheid om je eigen werk te bekijken in een andere omgeving want dan kijk je er met andere ogen naar. Ik ben benieuwd hoe je atelier er uit ziet.

Anjer, acryl op tempex, 50x50 cm

Ter gelegenheid van jouw kunstkas plaats ik hierbij een plantaardige schildering. Je kent 'm wel, is al heel oud.

Mijn atelier gebruik ik te weinig helaas, omdat het onderwijs teveel tijd en energie slurpt. Misschien moet ik het aanbieden als verblijfplaats voor een of twee vluchtelingen.

Nieuwe tassenlijn, inkt/collage/Photoshop, 18x10 cm

Ik erger me mateloos aan hoe men tegenwoordig, in alle geledingen, omgaat met de vluchtelingen. Deze irritatie leidt ertoe dat ik flauwe grapjes ga maken, zoals die hierboven. Excuses. Maar het lucht wel op.

Het atelier

Een nieuwe maand, een nieuw atelier. Er moet nieuw werk gemaakt worden. Ik ben aarzelend begonnen met schilderen. Had er veel zin in maar zag er ook tegenop. 
Ik voel me er thuis. Het is rustig, ruim en ik kijk uit op een verlaten kas waarin ik maar meteen werk van mijn vorige atelierperiode gehangen heb.
Herinner je je nog dat verhaal van Munch die zijn schilderijen een paardenkuur gaf door ze in weer en wind buiten te leggen?
Dit werk hangt nog wel binnen, maar insecten en vocht doen wel hun werk. En papier is natuurlijk nog veel kwetsbaarder dan doek.
Ik vind ze daar tot nu toe aardig op hun plaats, al heb ik de blauwe er al weer uitgehaald. Was teveel.

foto vanuit mijn atelier

 

Ook heb ik mijn model al twee keer in de vensterbank laten poseren. 

Misschien kun jij ook eens een impressie geven van jouw atelier? Daar ben ik al heel lang niet meer geweest.

En tenslotte een hommage aan Gradisca, het filmpersonnage uit Amarcord van Fellini, een film die ik heel vaak gezien heb. Ze is afgelopen zomer gestorven. (naar een klein fotootje in de krant)

 

Gradisca, aquarel, 10x15