vrijdag 18 december 2020

Pgrii en de Paardenkuur

De vraag over zeldzaamheid was niet erg juist. Laten we het een andere keer hebben over die reproduceerbaarheid van de kunst.

Verveling is een prima staat om kunst te maken. Dat blijkt wel uit de geestige tekeningen die je post.
Zo ken je vast ook wel de vaak gebezigde woorden van R.: Ik maak kunst omdat het me van de straat houdt. 

Ik wilde nog even terugkomen op de zwarte zwaan waarvan ik een aquarelletje maakte nadat ik hem gezien had.
Je zult het verschijnsel wel kennen. Je ziet iets en meteen kom je het op allerlei plekken tegen. In dit geval als woord of uitdrukking in een krante-artikel. 
En toen ik het googlede, was er ook een betekenis, die ik voor het eerst vernam, en wel uit de economische wetenschap. 




Zo zie je dat een argeloos gemaakte afbeelding tot allerlei interpretaties kan leiden.

Maar nu iets anders. Weet je nog dat ik je ooit  vertelde dat ik gelezen had dat Munch zijn schilderijen een paardenkuur liet ondergaan, dat wilde zeggen: hij stelde zijn werk aan allerlei weersinvloeden zoals zon, regen, sneeuw bloot om het een doorleefde aanblik te geven. Jij ging in Italië meteen aan het werk en maakte buiten  een kleine installatie van weinig bestendig materiaal om de natuur erop te laten inwerken.Helaas heb ik er geen foto meer van. Er was na een maand weinig meer van over!

Zo ontdekte ik laatst verheugd dat een bewerkte fotokopie van een knipsel dat een zomer lang in de zon op mijn atelier op het raam geplakt zat, een verrassende kleurverandering had ondergaan. Mooier geworden. Gewoon door de slechte kleurechtheid van de inkt waarschijnlijk. Waar het origineel van die kopie is gebleven? 
Wij kunnen die veranderingen nu natuurlijk ook met Photoshop bewerkstelligen, iets wat Munch in zijn tijd niet kon, al schijnt hij ook al wel met fotografie geëxperimenteerd te hebben.

 
Titel: Profiel van F.
kopie van een knipsel ingekleurd
 en blootgesteld aan de zon 

 
Wel wat veel woorden voor een blog over beelden.
Pgrii....Pgrrii

zondag 29 november 2020

De vrolijke blik en de witte meeuw

Of zeldzaamheid een van de eigenschappen van de kunst is, vraag je. Ik hoop het niet. Kunst moet geen zeldzaamheid zijn en een uniek kunstwerk is dat ook niet meer tegenwoordig, met de huidige mogelijkheden van reproduceerbaarheid. Leve het nu!

Hierbij een vrolijke blik en een witte meeuw. Sluit hoop ik goed aan bij de kwade blik en de zwarte zwaan. 

Pgrii, pgrii, inkt, potlood, collage

Pgrii pgrii is een poging om de roep van een meeuw om te zetten in letters. Niet te doen. 

Deze tekening komt uit een tekenboekje dat ik net als jij jouw doekje onder het stof vandaan heb gehaald. Deze tekening is gemaakt terwijl we op het openbare strand zaten in Pesaro. Ik verveel me op het strand meestal na 5 minuten al. Dus wat doe je dan? Tekenen!

Pizzamantel, inkt en kleurpotlood

Hier is er nog eentje. Uit hetzelfde boekje. Een vrouw met een pizzamantel. De verveling moet wel heel erg zijn geweest om dit te bedenken en te tekenen.



zondag 25 oktober 2020

De kwade blik en de zwarte zwaan

 

Ik bewonder je techniek met inktpen. Gracieus. De kwade blik is een leuk contrast met de vrolijke attributen. 

Ik haal een oud portretje van me letterlijk onder het stof vandaan. Het hangt al jaren in een donker hoekje op de trap. Gemaakt in de tijd dat we vaak in Italië verbleven. Een Cubaans meisje, die in het dorp waar wij toen dichtbij zaten, terechtkwam met haar hele familie. Ze was er niet gelukkig.Ik heb haar te jong weergegeven. Nog steeds een probleem met mijn portretten. Leeftijd.


D. Acryl op doek, 30x40cm. Jaar ?


En als toegift een Zwarte zwaan. "Die zie je niet zoveel", zei de vriendin uit mijn jeugd, toen we het riviertje De Roer passeerden bij onze laatste reünie-bijeenkomst.Dat riviertje moesten wij lang geleden oversteken als we naar het zwembad liepen. Je werd er altijd bang voor gemaakt, want er zaten draaikolken in waar je door naar beneden werd gezogen.

Ik ben nogal weg van zwanen, en inderdaad is het zwarte exemplaar nog een beetje exotischer.

Is zeldzaamheid een van de eigenschappen van Kunst?



zwarte zwaan, aquarel.10x15. 2020



zondag 11 oktober 2020

Bezing mij, Muzen

Dank voor je mooie blog, met benen, figuren en nog eens benen. En ik maar denken/zeggen dat je hoofdzakelijk portretten maakt. 

Om nog maar even door te gaan op de muzen, plaats ik in deze post 2 muzen van mij. De geportretteerde zelf en een gedicht zijn de bronnen van inspiratie geweest voor dit werk.  


Dochter, inkt en collage

Hieronder het gedicht van F waarbij het gemaakt is:

Vertrouw

Mijn kind
Mijn leven
Mijn meisje
Mijn vrouw
Mijn angst
Vertrouw


P.S. 
C zag het portret en vond dat ze hierop nogal kwaad kijkt. Ze stelde de volgende titel voor: "Kom niet in mijn aura, bitch".😆


zaterdag 3 oktober 2020

Muze bezing mij, zonder mondkapje

 

Ik heb lang zitten broeden op een nieuw blog. Net voordat ik besloot iets uit de oude doos tevoorschijn te halen, kreeg ik een idee om iets nieuws te maken. Overigens ook met oud materiaal.
Mijn inspiratiebron is niet alleen het gezicht. Kijk naar de verschillende onderwerpen in mijn blogs.

In mijn boek Siësta heb ik één van mijn muzes afgebeeld. In de Griekse mythologie werden ze voorgesteld als vrouwen. Nu er veel meer vrouwen ook kunst en wetenschap beoefenen, zijn het ook mannen die die rol hebben. Toevallig zijn mijn mannelijke muzes vaak dichters.
(oa Heinrich Heine, Guillaume Apollinaire)
Bedoelt de dichter van jouw blog dat met de regel "man of vrouw", vraag ik me af. Daarentegen wijst minnaressen naar vrouwen.
Intrigerend gedicht overigens.

Los van deze kwestie heb ik wat gespeeld met de eerste regel in de Ilias van Homerus waarin de muze wordt opgeroepen.
Hoe mooi kunnen schaduwen zijn! Hoe moeilijk is het om dat in een aquarel of tekening of knipsel weer te geven.

 



En daarna heb ik deze collage gemaakt naar aanleiding van bovenstaande foto's. Erg wit, vind ik.


Is er ook een man geslopen in jouw 9 muzen? Of is dat onderscheid al uit de tijd?

zaterdag 29 augustus 2020

Muzen

Waar haal jij je inspiratie? Uit gezichten zou ik zeggen voor jouw werk. Je hebt een onuitputtelijke bron van inspiratie gevonden in het menselijk gezicht. 

Wat mij betreft, ik haal het van overal en nergens. Ik heb niet een vast onderwerp of een onuitputtelijke inspiratiebron waar ik altijd terecht kan. Wel een onuitputtelijk aantal inspiratiebronnen. Een werk kan ook door totaal verschillende bronnen beïnvloed zijn. 

Bijvoorbeeld; Deze hieronder is gebaseerd op een gedicht van F. Maar ook op het verhaal van Torrentius, de zeventiende eeuwse Nederlandse schilder die beroemd is om zijn wijze van schilderen van o.a. stillevens. Maar ondertussen maakte hij ook zeer erotisch werk dat hij verstopte aan de achterkant van zijn gewone schilderijen. Dit was natuurlijk zwaar geheim, maar toch wist iedereen het.

Muzen. inkt, collage, photoshop



Het lijkt nu alsof de muzen mondkapjes op hebben, maar zo is dit niet bedoeld. 

Misschien komen ze je bekend voor? 

 

Bestaan ze?
de muzen

Tragische minnaressen

bestaan niet persoonlijk

man of vrouw

ze draaien om elkaar heen

en ik adem ze in

negen keer


                                                  

dinsdag 14 juli 2020

Een regenachtige julidag


Is dat wel verstandig? Op een regenachtige dag, een beetje ziek, een blog gaan maken? 
Ik ben niet eens in staat een ouwetje van stal te halen. Laat staan die te vernieuwen, zoals jij gedaan hebt.
Het is even gedaan met de energie, die de lente en corona brachten. 
Het nieuwe normaal kan mij niet inspireren. 

Dus: hier heb je een inkijkje in mijn atelier. Ik heb inmiddels al meer van die portretten. Allemaal bekenden, op 20 x 20 cm.
Ze poseren een half uur, waarin ik ze teken. Daarna zet ik ze in de verf. Gelijkenis is niet mijn eerste doel. Ik ben de baas en beslis of ik het goed vind.

 
Impressie van atelier L.D. 7-6-2020 om 13.37
En als toegift een zelfportret in een verregende spiegel. Toen was het trouwens ook nogal kil, gezien de muts.



foto genomen 7-6-2020 om 13.50





dinsdag 30 juni 2020

Vernieuwd

Wat we tegenwoordig nodig hebben is veiligheid en comfort.
Anderhalve meter afstand houden van elkaar lijkt veilig, maar het is zeer oncomfortabel.
Ben ik nu een coronablocker? 
Neen mevrouw, ik ben een beeldbankblogger.

Daarom heb ik maar weer eens een ouwetje van stal gehaald en deze vernieuwd. Net als blogger zelf. Je moet wel met je tijd meegaan hè?
Poster Moeder, inkt en pastelkrijt, A3

Een poster voor een reclamecampagne van de ENKA, de Eerste Nederlandse Kunstlease voor Automobilisten. Helaas is deze bloeiende leasemaatschappij in 2010 ter ziele gegaan. Maar zij heeft grote successen gekend, waaronder tentoonstellingen in Assen en Alkmaar.

maandag 15 juni 2020

Z.T.


Bijzonder perspectief!  Lag je op je rug bij het tekenen van deze bomen?
Met en zonder blad heel mooie tekeningen. 
Overigens, ik teken de bomen of takken ook liever kaal. 
Je hebt het goed opgelost met het gebladerte. Middenweg tussen abstractie en detail.

Eigenlijk zou ik nu in Griekenland zijn, maar ja, je weet, ......
Mijn vriendin K. uit Athene (pianiste, lid van het ensemble TETTTIX, vormgeefster, etc) stuurde me deze foto op, waarbij ze refereerde aan mijn knipsels van profielen.


K. Konstantourou. Foto, gevonden op internet, 2020

Onze vriend R. (oa de curator van het MHHK, de vormgever van de meeste van onze boeken, kunstenaar, schrijver, eigenaar van Ambassade van Bukistan, etc) fotoshopte twee van mijn profielen erin.


R. Liong-A-Kong. Gefotoshopte foto. 2020

Begin Maart toen de lockdown begon, heb ik 12 doekjes van 15x15cm besteld. Op de doosjes waarin ze verpakt waren, stond Made in China. Een leuke titel, vond ik.
Het leek me prettig om een projectje te doen wat niet teveel zou vragen van het bedenken van een onderwerp. Vorm en formaat stonden vast. 
Ik koos het profiel van R. onder andere. Omdat Made in China teveel verkeerde associaties zou oproepen in deze tijd, heb ik er maar een hommage van gemaakt aan boven vermelde vriend R., want zonder titel is voor mij te kaal. En bovendien: Hij verdient het!




Hommage aan R. Liong-A-Kong. Acryl op doek, 15x15cm (3 maal) 2020.

dinsdag 26 mei 2020

bomen met of zonder

Landschappen tekenen, met of zonder mensen, met of zonder bomen, daar ben jij altijd al heel goed in geweest. Alleen van Eyck, die was er natuurlijk nog beter in. 
De tekeningen die je hebt gepost zijn weer zeer sfeervol en doen me denken aan jouw landschapstekeningen uit Italië, Frankrijk en Griekenland.

Zelf teken ik graag kale bomen. Ik zou kunnen zeggen, 'omdat je dan zo mooi de structuur van de bomen ziet', en dit is ook zo. Maar eigenlijk ook omdat ik te lui ben om al die blaadjes erbij te tekenen.



vliegtuigen boven het bos, inkt/kleurpotlood/collage, 21x42 cm

Maar ik heb ook af en toe bomen getekend die ontploften van de blaadjes en de bloemetjes. Tja ...




Magnolia, inkt op papier, 21x21 cm
Tja, wat wil ik nu eigenlijk?

donderdag 21 mei 2020

Lente 2020



Ja, sommige Duitse woorden zijn erg mooi. En het erbij gekozen kunstwerk is dat ook. Mooi effect met dat gekreukte papier.

Ik wil je nog een keer attenderen op deze link waarin het werk van Jan van Eyck wordt belicht, met mooie close up-opnames! Hij schilderde zo realistisch dat hij zelfs het lichaamshaar weergaf. (In die tijd werd er nog niet zo fanatiek onthaard.)
https://vaneyck2020.be/van-eyck-bij-je-thuis/

Ik heb geen werk bij jouw thema kunnen vinden, behalve dat het in de kunst veelal gaat om het object van zo dichtbij mogelijk te benaderen. Figuurlijk althans.
Ik was de laatste weken veel in de natuur en kon het begin van het bloesemen en in blad komen van de bomen goed observeren en vervolgens tekenen. Ik heb in mijn leven al vaak bomen getekend omdat ik het een fijn onderwerp vind.


Rode beuk. Potlood. lente 2020.
Ik vond er ook een tekst bij die goed uitdrukt wat een boom is.

Georges Perec. Uit: Een slaper(Un homme qui dort)
Vert. A.de Swarte, 1968.


En dan nog een tekening van een boom die figureert in het  beeld van de anderhalve meter maatschappij. (Ik moet langzamerhand kotsen van die uitdrukking.) Dat gaat dus een beetje in tegen de tekst van Perec.
Je begrijpt dat ik die titel pas naderhand bedacht. Heet dat in het Duits niet hineininterpretieren?



1,5 meter maatschappij. Potlood. Lente 2020

zaterdag 2 mei 2020

Model betrapt op okselhaar

In het MHHK (Museum voor Hedendaagse Hengelose Kunst) opent binnenkort de tentoonstelling 'Haut nah'. Zoals gebruikelijk worden de Hengelose kunstenaars opgeroepen om in het voorgestelde thema een werk in te leveren.

Als het me lukt doe ik altijd mee en probeer zo dicht mogelijk het thema te benaderen. Ik maak hiervoor óf nieuw werk óf het toeval wil dat ik al iets heb dat goed past.
Deze foto heb ik ingestuurd als bijdrage aan de tentoonstelling. Ik vind dat deze goed past bij Haut nah.


zonder titel, zww foto, 50x50
Dus foto gestuurd naar R. de curator van het MHHK. Stuurt hij een bevestigingsmail terug met daarin de opmerking: "So nah, mit die Achselhaare". 
Nou ja, hoe komt hij daar nou bij? Maar ja, zo'n digitaal bestand kun je tot op de pixel bekijken en het klopt. Het was me niet eens opgevallen. 

De maat die bij het werk staat is trouwens relatief. Aangezien het bij het MHHK altijd om een virtuele tentoonstelling gaat, doet de maat er niet zoveel toe. Ook omdat het een foto is, die kun je in verschillende maten afdrukken. Maar deze is toevallig destijds in 50x50 afgedrukt dus ik zet, lekker ouderwets, deze maat erbij. 

zondag 15 maart 2020

Modellen



Wat zou de schilderkunst zijn zonder modellen?
En dan niet alleen als studie-object. 
Zoals duidelijk blijkt uit jouw blog, leiden ze vaak tot
verrassend nieuw werk.


F. in harembroek.
gemengde techniek, 21x29,7

Ook mijn model inspireert mij tot ander werk. Een bijkomend voordeel is dat zij veel attributen en kleding heeft. Voor deze collage nam ik schilderij van Matisse als uitgangspunt.


Matisse met model in harembroek

Onderussen ben ik bezig met een boek met tekeningen van een ander model in liggende houding.
Het gaat Siësta heten. In onderstaand geval heb ik vooral de voet als studieobject gebruikt.
Dit lichaamsonderdeel ontbreekt nogal eens, omdat ik bij voorkeur met het hoofd begin.
In deze tekening heb ik het hoofd helemaal weggelaten wat een vreemd effect geeft.

Liggende figuur zonder hoofd, kleurpotlood


zaterdag 8 februari 2020

Modelleren


Een super coole collage met model heb je gepost in het vorige blog. Alhoewel de bierviltjes er ook heel smakelijk uitzien, ga ik toch door op het model, door enkele modeltekeningen te posten.


Modelblad, aquarel, 30x42 cm
Het lijkt hier alsof ik nog maar enkele bladen papier over had voor een modeltekensessie, maar dat is niet zo. Ik probeer met de verschillende houdingen een nieuwe compositie te maken.
Het meest doen we houdingen van 5 minuten. Deze is dus in 25 minuten gemaakt. 

Hieronder een modeltekening die wat anders, verstilder is en preciezer door het potlood. En ik heb hierop weer gebruik gemaakt van de wonderen der natuur, gedroogd en platgedrukt, maar niet te overtreffen.

Model met bloemen, potlood en gedroogde planten, 30x42 cm

Beide tekeningen zijn gemaakt op verschillende avonden met verschillende modellen.


donderdag 16 januari 2020

Klein Belgisch blog



Het nieuwe jaar weer aan de Belgische kust begonnen. Twee redenen om daar naartoe te gaan.De zee (voor onze deur) en het bier. 
Al gaat in België ook veel moois teloor, we vinden toch elke keer weer enkele mooie cafés waar je het lekkerste bier in alle rust kan drinken.




Ook het museum van Oostende bezocht. Magritte is wellicht de bekendste Belgische kunstenaar, voor mij is Jean Brusselmans de echte topper. Vooral zijn winterlandschappen vind ik erg goed.

Je hoeft soms maar twee toevallig gevonden objecten bij elkaar te voegen of je hebt het vervreemdende effect waar Magritte zo meesterlijk in was.Die modelman had ik nog ergens liggen, evenals dat papier, dat over was van een andere collage.






Dat portret van jou en de familie heeft ook wel wat Belgisch, vind ik. Vooral de hondjes!