oogstmaand

schapenkop in herfstlandschap, 10x15cm, mixed media

Herinner je je nog jouw (en ook mijn) enthousiasme voor de Tsjechische kunstenaar Milan Kunc? Ik ben nog eens op zijn site gaan kijken. Hij heeft niet stil gezeten. En ja, erg leuk. Post-modern, Ost-pop, Pop-surrealist, vele etiketten zijn op hem geplakt. Wist niet dat hij bij Beuys en Richter in Düsseldorf gestudeerd had.

Stripachtig, kitscherig, surrealistisch, om ook maar wat etiketten op jouw tekening te plakken.
Wat is dat trouwens voor voorwerp waarop de voorpoten van het schaap(+hondje) rusten? Een afgeknaagde wortel, een mes?
En is de opgegeven maat juist? Erg klein voor zo'n complexe wereld. 

Herfst komt eraan! Daarom nog even de laatste dag van Augustus gevierd met mijn collage van de Vlindervrouw. Op een transparant gecopieerd. A4-formaat.

vlinders

oogstmaand

Polski met paraplu, inkt op papier, 13x12

De oogst dreigt door het natte weer slecht uit te vallen. In de kunst houden we het gewoon droog.
Polski gebruikt zijn paraplu slechts als wuft attribuut voor een dansje.







Dieren met rokjes en broekjes aan worden meestal potsierlijk. 
De hond van Fen die vaak in haar werk optreedt is in haar tekeningen eerder aandoenlijk en een klein beetje treurig.

Lino. Atta Troll en zijn schwarze Mumma 

     
Jaren geleden begon ik Atta Troll van Heinrich Heine te illustreren. Wat een geweldig gedicht -26 strofes lang- over de dansbeer Atta Troll, die zich op een dag ontdoet van zijn ketenen en in de bergen een opstand voorbereidt tegen de mensen.
In deze figuur kon Heine zijn kritiek kwijt tegen politieke denkbeelden van zijn tijd en zijn spot tegen brave, het vaderland verheerlijkende collegadichters. In 2009 verscheen een vertaling van het gedicht bij Atheneum-Polak&van Gennep in Amsterdam,door Peter Verstegen.

Atta Troll bevrijd van zijn ketenen

oogstmaand

Eitjes koken

Kort geleden overleed Ger van Elk, representant van de jaren zestig. In de krant stond een afbeelding van een dia uit de serie 'Um den Fisch',( titel van een werk van Paul Klee). Het schilderij van Klee wordt door van Elk met zaken uit de werkelijkheid op een tafellaken geprojecteerd.
(zie het piepschuimtafeltje met daarop geschilderd broodje van Fen in een vorig bericht)
Ook in bovenstaand werk speelt Fen met kunst en werkelijkheid. Op de achtergrond van het fornuis hangt een placemat met daarop 'croque monsieur et croque madame'. Klik erop om het te vergroten.

Elke kunstenaar komt sinds de Pop Art wel
eens in de verleiding het afgebeelde naast of met de afbeelding te tonen.
Ook ik. Zie hieronder ' Bockworst en Gurkentopf'.
Bij Fenneke wordt het wel iets meer. Je zou het bijna een installatie kunnen noemen.
Ik denk daarbij ook aan haar onderzoek naar koffiezetapparaten. Daar moet ze zelf nog maar eens over schrijven als ze wil.

Oogstmaand

Bij nader inzien vind ik dat idee van het oogsten van kunst zoals bij voorbeeld van graan onzin. Alsof er enig criterium zou bestaan voor de rijpheid van een kunstwerk. Eetbaar? Op dronk? Je laat iets als zodanig zien of niet en dit hoeft geen enkele moeite te kosten. Ja, het maken is iets anders!  

Miss doubleface


                               

Dit zittende naakt van Fen koos 
ik als eerste uit haar zending.
Ze gaf er alleen een titel bij. 
Het spreekt ook 
vanzelf..

Hiertegenover plaats ik een tekening van een volledig aangeklede moslima aan het strand van Pesaro. Allebei kijken ze min of meer om. Dat is de enige overeenkomst.

Oogstmaand

Koud terug uit Griekenland, of  Fen maakt zich uit de voeten. Eerst naar Keulen om kunst op te snuiven in Museum Ludwig (ze is verslaafder dan ik). Daarna naar het Zwarte woud.Van haar weekje Normandië heeft ze geen gewag gemaakt in het blog wel in een brief.Omdat Augustus Oogstmaand is, hier een ingekleurde tekening, gemaakt in Normandië.

Normandië, aug.2011, ingekleurde pentekening Wien

Enige overeenkomst met Griekenland is de zee. Onze vrienden L. en H. (zie onderstaande potloodtekening) gaan al jaren naar deze Franse kuststreek met zijn grote getijde-verschillen.

Het is mijn taak om na de zwierige vakantieblogs van Fen iets dergelijks te gaan maken maar tot nu toe heb ik nog geen beelden mogen ontvangen. Als titel heb ik alvast Oogstmaand gekozen. In Les très riches heures du Duc de Berry zien we afbeeldingen van de adel die op valkenjacht gaat en boeren die zwoegen op het land om de graanoogst binnen te halen. Met die laatste identificeer ik mij in de zin dat het door mij in Griekenland gemaakte werk nu ligt te rijpen om straks 'geoogst' te worden.