Bouwpakket van een skelet

Je illustratie riep bij mij de associatie op met De Bremer Stadsmuzikanten. Dat sprookje van Grimm nog maar eens gelezen.
Een ezel, hond, kat en haan, gaan, afgedankt door hun bazen, op weg naar Bremen om daar stadsmuzikant te worden.
Onderweg komen ze bij een huis met rovers. Ze jagen die op de vlucht door voor het venster boven op elkaar te gaan staan en een hels kabaal te maken. De rovers vluchten, de dieren nemen het huis in bezit.
(dit is een heel korte samenvatting. Het verhaal is natuurlijk veel gekker en leuker.)

Jouw illustratie en titel is weer een knipoog naar de oer populaire Paardenfluisteraar, begrijp ik.

Goed dat je reclame maakt voor het eerste en enige? virtuele museum in het land. Ik zal het vanuit mijn luie stoel een bezoek brengen als de nieuwe aanwinsten er hangen (of staan).

Ja, je kunt je kunst overal vandaan halen. Zo kocht ik bij de Hema een geraamte dat je zelf in elkaar moest zetten (bedoeld voor leergierige kinderen zoals ik). Nog geen 20 cm hoog.Vond het heel goed van mezelf dat mij dit lukte.
Ik vind zo'n skelet eigenlijk heel grappig. Het zit in je en het is zo een deel van je.

Maar het staat meestal symbool voor de vergangelijkheid van alles. (vanitasmotief: alles is ijdelheid)

En in spookhuizen en tijdens Halloween heeft het een groot griezelgehalte.

Bouwpakketskelet met vogel en shawl

Hieronder een paar beelden die geen uitleg behoeven.
De etalagepoppen! stonden in een winkel in Parijs, dat ik in de lente bezocht, en hebben niets te maken met de recente gebeurtenissen aldaar.

skelet in panty

etalage in Parijs,  lente 2015

Suske en Wiske gaan naar een Halloweenparty, acryl op doek

Die dieren uit het sprookje bereikten nooit Bremen en werden

geen stadsmuzikanten . En nu maar afwachten waar jouw pony fluisteraar ons brengt.    

.                                                                                          

Voorpublicatie Happiiiii

Happy, digitale collage, 2015

 
Eerlijk gezegd vind ik je op de tekening in je vorige bericht niet lijken op Tante Sidonia. Net zoals deze pony niet echt op een pony lijkt. 
Ik weet dat dit bruggetje van jouw naar mijn bijdrage niet helemaal volgens de regels is, maar ik heb op dit moment zo weinig in de aanbieding dat ik het toch gebruik. Het is echter nauwelijks een reactie op jouw vorige post. Excusez moi.

Deze illustratie heb ik gemaakt naar aanleiding van een opdracht/oproep van de hoofdconservator van het MHHK, deze opdracht is genaamd; Toeval, pech en geluk.
Drie Hengelose schrijvers zijn benaderd om een tekst ter inspiratie te schrijven. Deze verhalen zijn blind in enveloppen gestopt en gestuurd naar de exposanten in het MHHK (Museum voor Hedendaagse Hengelose Kunst), met de vraag om hierbij een werk te sturen.

Ik heb de tekst Happy, geschreven door Fred van der Ven, toegestuurd gekregen. De bovenstaande afbeelding is een illustratie bij deze tekst. Je zou het kunnen zien als een voorpublicatie, omdat de tentoonstelling Toeval, pech en geluk pas ergens in december dit jaar geopend wordt.
Het is een collage gemaakt in Photoshop, bestaande uit de volgende onderdelen:

• Een deel van een foto uit een krant
• Een hele oude tekening/schildering van mij van een pony/paard
• Een iets minder oude tekening die ik ooit bij een gedicht van Wim maakte, maar die de redactie nooit gehaald heeft
• Een stukje van een oude foto, zelf gemaakt en afgedrukt op barietpapier
• Vele stukjes van een tekening van een illustratie bij een gedicht van Wim die de redactie wel gehaald heeft
• Een stukje van een schilderij van Jan Vermeer    

Zie t.z.t. de volgende site: http://www.mhhk.nl