Kerstbomen, Kerstvrouwen etcetera

In deze tijd van het jaar wordt alles symbolisch. Jouw fietser is het Oude Jaar dat met de tong op de schoenen de eindstreep haalt. En het is kenmerkend voor jou dat je daar met een  ballonnetje de draak mee steekt.Heel leuk! 
Voor het eerst sinds lang hadden wij een Kerstboom dit jaar. En wat vonden we in een achteraf laatje? Deze Kerstvrouw, van jou afkomstig, die uitstekend dienst deed als piek. 

MM als Kerstvrouw van F. ten Thij

Ik probeerde al die jaren een goede Kerstboom te tekenen en dat viel niet mee. Voorbeelden te over zul je misschien zeggen, maar ik zag als lichtend voorbeeld altijd die twee schilderijen voor me, het ene van Munch, het andere van van Gogh, waar zo'n kerstboom in een (café) interieur staat te twinkelen. Ik kwam daar met mijn wrochtsels nooit bij in de buurt.
Toch weer een poging gewaagd, met een echte Kerstboom in huis. En mijn model. Dit model laat ik nu al jaren in slaaphouding poseren wat zij trouwens prima vindt. Het rijk van de slaap is voor mij een fascinerend en verleidelijk domein.

In slaap gevallen kerstvrouw, potlood en kleurpotlood, 14x23cm

Beetje schriel uitgevallen, die Kerstboom, al was hij in werkelijkheid ook niet erg groot.
Bij gebrek aan een echte Nieuwjaarskaart, wens ik jou en de jouwen en iedereen die dit blog leest op deze plek: 
                   
            Een Gelukkig Nieuwjaar!

Oog voor detail 2

Wat een mooie aquarel. Ik kan wel raden wie het is ;-)
Een goed idee om eens op details in te zoomen. 
En over hergebruik van onderdelen van mindere tekeningen gesproken... dat doe ik ook wel eens, als het zo uitkomt.

Long-distance runner, aquarel, 21 x 29,8

Deze tekening is één van de illustraties bij een lang gedicht van W. Ballade van de loneliness of the long-distance runner, die hij onder het pseudoniem Julius Bombay heeft gepubliceerd in 2000. Mooi gedicht, mooi boekje.
 
Het ballonnetje is erop geplakt. Waar het vandaan komt weet ik echter niet meer. Waarschijnlijk heb ik het er toch wel bij gemaakt want door het toe te voegen aan deze fietser, wordt deze een beetje ridicuul. Alsof hij zo'n vlaggetje aan z'n fiets heeft, zoals hele jonge kinderen op minifietsjes soms hebben om beter op te vallen in het verkeer.


 
  
Dat de aquarel een ouwetje is kun je goed zien aan het detail. De bruinige frutsel boven de ballon is niet geaquarelleerd maar is vergeelde lijm.



P.S. De bloemetjes in mijn vorige bericht zijn echt, gedroogd en ook geplakt.

Oog voor detail

Een oogstrelend plantentafereel. Vol zachte tere kleuren. Dit in tegenstelling tot mijn woeste wortels met vloekend groen en blauw. Zouden deze afbeeldingen typerend zijn voor ieder van ons? 

Ja, het is niet met het blote oog te zien of het bij jou om een aquarel gaat of dat het reële opgeplakte bloempjes zijn. 
Zo ontgaat het oog wel meer bij een eerste blik. De Volkskrant heeft een rubriek op zaterdag 'Oog voor detail' geheten. De aandacht wordt op een klein detail gericht door uitvergroting. 

Vrouw met hoedje en druiventros
aquarel, 21x29,8

De druiventros is het overblijfsel van een mislukte tekening. Om een of andere reden kwam ik hem elke keer weer tegen tussen allerlei knipsels. Eindelijk vond ik er een plaats voor. Ik plakte hem op. Dat detail kun je nu op de uitvergroting zien. Vond het wel een passend ornament.
En de kleuren komen wel wat overeen met die van jou.

detail aquarel

                                                                                                                   

                                                   

Plantaardig

Het onderwerp van ons kleurplatenboek is veranderd. We zijn geswitcht van fauna naar flora.

Maar wel een tuintje, collage en inkt, 21x21 cm

Bloemen en planten doen het natuurlijk altijd goed, ook al zijn ze volledig uitgedroogd en verkleurd.
Jij postte een bord tussen Griekse wortels, stammen en bladeren. Ik post nu een collage van planten die ik heb verzameld in Italië. Het zijn oleanderbloemen en een paar planten waarvan ik de naam niet weet.
Na wat geschuif op het blad papier heb ik ze met lijm bevestigd en toen bleek dat er nog nauwelijks iets bijgetekend hoefde te worden.
Het zou een kleurplaat moeten zijn, maar veel te kleuren is er niet.

Χρόνια πολλά

Chrónia pollá, dat is (nog) vele jaren! in het Grieks. In dit geval een felicitatie voor je verjaardag (en voor die van de Griekse componist N. en vriend R. die ook dezer dagen jarig waren).
Misschien heb je zo'n leuk kwijlend hondje gekregen? Is Pavlov trouwens bij toeval ontstaan? Ik bedoel: zag je ineens al friemelend met aluminiumfolie een vorm van een hondje of heb je hem echt geschapen? Dat kwijl is natuurlijk opzettelijk toegevoegd.

Die Griekse letters, in dit geval de hoofdletters, hebben een speciale picturale kracht. Zodanig dat ze onderwerp van een aquarel werden afgelopen zomer. Bij dit bord hadden wij ons vaste schaduwplekje op het strand. Zo zie je maar weer. Alles kan tot onderwerp dienen. Zoals ook elk materiaal in kunst gebruikt kan worden. Zie jouw Pavlov.

Livadi, aquarel, 24x32 cm

Overigens kun je chrónia pollá bij elke feestelijke gelegenheid gebruiken. Kerstmis, Pasen, noem maar op.

De Pavlov reactie

Zoals honden bij het horen van de bel letterlijk beginnen te kwijlen, zo beginnen wij bij het betreden van de museumvloer figuurlijk te kwijlen. Met wij bedoel ik jij en ik, want niet iedereen kan beeldende kunst zo waarderen als wij dat doen. Ik kan me voorstellen dat je in de tentoonstelling van Paula Modersohn Becker kwijlend hebt rondgekeken. Het is echt heel mooi werk. Ik snap niet hoe ze het voor elkaar heeft gekregen om haar werk zo grof van vorm en toch zo fijntjes te laten lijken.

Jouw aquarel is een echt een mooie en grappige verwijzing naar haar werk.

Pavlov, aluminiumfolie en vloerlak, 12x12x5

Zoals je ziet blijf ik nog even bij de honden hangen. Dit is Pavlov, het is een schatje. Hij is enkele weken geleden geboren. Hij is ook heel grof van vorm, maar toch verfijnd.

Over het kleurboek ... later meer. 
(P.S. Ik heb het wolkje niet van internet gehaald, deze keer niet) 

Achterkant

Een heel grappige tekening. Doe je dat uit je hoofd? Of zijn er hondenmodellenbureaus? Ik moest denken aan een schilderij van Dumas met achterkanten. Het heet Groupshow (1993) en moet hier in het Centraal museum Utrecht hangen. Er staat nota bene ook nog een hond op, maar die is van voren. De groep bestaat uit 10 personen, van achteren bezien. Ook zo'n langgerekt formaat.
Dat wolkje (van internet gehaald, zoals je me onlangs bekende) maakt het wel bijzonder.

Zelfportret met sinasappel, citroen en groen
aquarel, 25x35cm

Ik ben een mensentekenaar. En daar heb ik het al moeilijk genoeg mee. Hier een van mijn weinige zelfportretten, ten voeten uit. (nou ja, zonder voeten dan) Dat maakte ik in Griekenland als een voorproefje van de expositie van Paula Modersohn-Becker die ik in Parijs zou gaan zien in Augustus. Zij heeft als een van de eerste zichzelf herhaaldelijk naakt ten voeten uit afgebeeld. Mooi hoor. Vaak draagt ze een stuk fruit of een bloemtak in haar hand. Van dat fruit wist ik niet meer toen ik dit maakte.
Het lijkt me heel moeilijk om een zelfportret van mijn achterkant te maken, maar ik ga het toch proberen.

Hollandse hond gespot

Omdat er zo ongeduldig op gewacht wordt plaats ik een kleurplaat die eigenlijk nog even in de archieven had moeten blijven

Hondjes, inkt op papier, 21x42 cm

Met R. samen maak ik een kleurboek. Geheel volgens de huidige trend natuurlijk. 
Het is niet voor volwassenen, niet voor kinderen, maar voor kunstminnenden. 
We volgen een oud, vertrouwd concept, het om en om reageren op elkaars werk. Dit is een plaat uit het begin van het boek, toen zaten we qua onderwerp in de honden. Wishful thinking van ons beiden???
R. heeft de stoute schoenen aangetrokken en het onderwerp omgegooid. In een volgend blog zal ik laten zien waar het nu over gaat.

Dank voor jouw blogs die je vanuit Griekenland met pijn en moeite door de zwakke verbinding op het net hebt weten te gooien.
De collage is echt heel goed.

Griekse componist geknipt

Vergeefs geprobeerd in Griekenland een blog te posten. En nu ben jij in Italië, dus dat kan ook even duren. Ik neem de vrijheid om nog een keer voor mijn beurt te gaan.
Het gaat weer over werken naar model. 
Behalve het model op maandag (zie twee blogs terug) heeft de Griekse componist en vriend N.Ioakeim (https://soundcloud.com/nikos-ioakeim) spontaan een paar keer geposeerd op mijn atelier.  
Wat de twee modellen gemeenschappelijk hebben is dat ze beiden brildragers zijn. Toch heb ik ze meestal zonder bril getekend. Niet om esthetische redenen maar vanwege het feit dat op een tekening zo'n bril er lang niet zo natuurlijk uitziet als in het dagelijkse leven. Daar is de bril gewoon onderdeel van het uiterlijk geworden.

N.I. potloodtekening, 2016

N.I. potloodtekening, 2016

                                              














Een keer heb ik echter voor zijn verjaardag een geknipt portret van hem gemaakt. Uit mijn hoofd en met bril. Dat is treffend, wat betreft gelijkenis, vind ik. Misschien overbodig om te zeggen dat zijn bril in werkelijkheid niet wit is maar zwart.

N.I. knipsel, 2015

Voorbij, voorbij.......

Over vrijpostigheid gesproken! Ik post zomaar twee blogs achter elkaar. Dat heeft zijn reden. Ik ben straks twee maanden weg. Heerlijk dit platte land uit.
En ik moest even omkijken naar mijn fijne atelier dat ik afgelopen week heb moeten ontruimen. Misschien een aanleiding om jouw werkplek eens te tonen? Jij veel sterkte gewenst met de drukke laatste examenweken en daarna een lange fijne vakantie!

foto atelier: van buiten naar binnen

foto atelier: van binnen naar buiten

Model op maandag

De afgelopen tijd begon ik elke maandagmorgen met model tekenen. Voor ons allebei een goed begin van de week. 
In de pauze werden bij de espresso altijd croissantjes van de Jumbo genuttigd. Ik tekende meestal de hele figuur, maar ik moet bekennen dat het hoofd (het gezicht) mij wel altijd het meest boeide. Toch bleef het moeilijk om haar gelijkend af te beelden.
In onderstaande tekening is me dat aardig gelukt.

F. met oorbellen, detail
Potloodtekening 

Pas veel later ben ik kleine doekjes (20x20) gaan schilderen, met deze tekening als inspiratiebron. Bleek dat het heel anders werd. Heb me daar maar niets van aangetrokken.

Ik vind jouw zwart-wit portretten heel mooi. Die afwisseling doet het erg goed.

Bij mij zit de afwisseling meer in de kleur. Overigens heb ik zeker niet alleen portretten gemaakt. Daar zal ik nog wel in andere blogs getuigenis van afleggen. 

             

               Jonge vrouw met lang blond haar                                        

acryl op doek, 20x20cm

2016        

 

uitnodiging portretten galerij

Hele snelle portretten van niet bestaande mensen. Alhoewel sommige me wel bekend voorkomen,  gemengde techniek, 160x30 cm

 
Omdat ik vermoed dat je veel portretten hebt gemaakt de laatste tijd, plaats ik deze rij hierboven.
Het is een uitnodiging aan jou om enkele, of meerdere, of alle portretten die je de laatste tijd hebt gemaakt, te plaatsen.
Die zou ik graag zien...op de blog.
Hopelijk vind je dit niet te vrijpostig.

 

Geslaagd!

Titel:Clara geslaagd
 op computer bewerkte foto van L.D. met gedicht van W.v.B.

Tijd voor een nieuw blog. Ik sluit aan bij je mooie model voor je borstenkussentjes. Die vliegen vast de winkel uit! Wat een werk trouwens.
Dat model is letterlijk en figuurlijk geslaagd. W. en ik hebben haar op bovenstaande wijze gefêteerd.
De witte vlekjes zitten gelukkig niet op het origineel. Ik heb ze te laat gezien.


En ook maakte ik een uitstapje naar

Show Clara

mijn knipselperiode.
Het uiteindelijk resultaat ken je.








 Daarnaast een van de vele vorige versies. 

Blow-up / Mammae

Op vrijdag 18 maart heeft in Hengelo een nieuwe tentoonstellingsruimte haar deuren geopend, onder de naam Heart Gallery. De openingsexpositie bestaat uit werk van meer dan 100 Hengelose kunstenaars. Aan hen is gevraagd een werk in te leveren binnen de maat van 1 x 1 m, iedereen 1 kunstwerk. Dit betekent natuurlijk dat er van alles en nog wat te zien is. Een soort bric-à-brac tentoonstelling. 

Prijslijst Blow-up / Mammae kussens

Voor deze gelegenheid heb ik oud werk nieuw leven ingeblazen. Van minuscule aquarellen van borsten heb ik life-size kussen gemaakt. Mede als verwijzing naar de vorige functie van het pand waarin Haert Gallery is gevestigd, een meubel- en huisinrichtingswinkel.

De kussen worden, zoals het hoort, geëxposeerd op de zitbanken van de galerie. In eerste instantie lijkt het alsof ze tot het meubilair behoren, maar schijn bedriegt. 
Het zijn gebruiksvriendelijke kunstwerkjes ... en te koop. 

De tentoonstelling is te zien van 19 maart t/m 10 april 2016. 
Openingstijden:

Verzameling VIII, inspiratiebron voor Blow-up / Mammae

WOE  13.00 - 18.00 uur
DO   17.00 - 21.00 uur
VRIJ 13.00 - 17.00 uur
ZAT  10.00 - 18.00 uur
ZON  13.00 - 17.00 uur

Drienerstraat 35 te Hengelo








 

O rijkdom van het onvoltooide

Je mooie heldere tekening laat toch veel te raden over. Vooral die toren uit de titel zie ik niet of het moet die schaduwconstructie zijn, waarop de tafel lijkt te staan.
Afmaken of inkleuren is mijns inziens overbodig. Het raadsel mag blijven bestaan wat mij betreft.

Is dit geen prachtige regel van de dichter Leopold (zie titel van dit blog), die in zijn nalatenschap werd gevonden. Was het de titel van een nog te schrijven gedicht of een eerste regel??
In ieder geval heel goed te onthouden. (W. en ik zeggen het regelmatig tegen elkaar...)

Zolang iets niet af is, nog niet een definitieve betekenis heeft gekregen, is er verwachting, hoop.
Mijn tekening is een hommage aan die dichtregel.

En dan nog iets heel anders. Een liefdesscène uit een nog  te schrijven opera voor een Barbie en een Mannequin.

Maak af ...

Tafel, Televisie, Toren

Wat is het? Een tekening om af te maken..., een kleurplaat...?

Geen flauw idee. Soms doe je zomaar iets.

Bedankt voor je mooie nieuwjaarswens.