Nieuwe wegen

 En ik maar wachten op die leporello Sipke waar ik graag wat over wilde zeggen. Ik durf niet zomaar een afbeelding ervan te posten, dus commentaar erop is alleen heel algemeen. Het is een mooi gevarieerd boekje geworden. Dat is toch het voordeel van een gezamenlijk project. Meerdere invalshoeken.

En dat resultaat van die opdracht voor het dressoir is wel heel verschillend van de uitbundige herderslunch. Is die herderslunch nu ook een nieuw werk of een oudje waaraan de foto van de vintage dames is toegevoegd? 

La vie en rose: mooie titel. Mooi lied van Edith Piaf. Het leven door een roze bril bekijken. 

Ik vond bij toeval ook nog een aquarel van mij, van een ontbijt. Gemaakt ter gelegenheid van mijn verjaardag in 2019 op het Griekse eiland Astypalea. Sober in vergelijking met jouw herderslunch. 

Maar het gebruikelijke gedicht dat ik op die dag krijg, is vereeuwigd. Heb het snel gemaakt, anders werd de (griekse)koffie koud. Die bruine gevallen in het broodmandje kan ik niet thuisbrengen. Verzonnen waarschijnlijk. De roze! bloem komt uit de hibiscus, die op het terras staat.

Ontbijt te Astypalea op 2-6-2019
aquarel
10x15
2019

Vanaf begin oktober ben ik hard aan het schilderen geslagen. Andere onderwerpen, ander formaat, andere schilderhouding. 

De hele figuur. Als onderwerp: Een jonge generatie. Formaat: 40 x 60.

Ik ga vrij voortvarend te werk. Probeer uit wat er met verschillende kwasten en kleuren kan. Bekommer me niet in eerste instantie om het resultaat, maar wil me laten verrassen door mezelf.

Laat met enige huiver hier wat van zien. Weet nu al waar ik toch weer de mist mee inga. Weinig spannende compositie. 

Dit doek vind ik wel geslaagd. Het uiltje is wat later toegevoegd.

De gestolen helm
 of Athene Noctua
Acryl op doek
40x60
2025

 

detail van schilderij

 Athena noctua is de naam van een uilensoort, in het Nederlands de steenuil genoemd. Attribuut van de godin Athene, godin van de wijsheid, die in wapenrusting, met helm op, uit het hoofd van Zeus geboren werd. Dit uiltje (heel klein)vloog er 's nachts (noctua) op uit om de godin van alle nieuwtjes te voorzien.

De eerste titel, van de gestolen helm, moet de kijker zelf maar duiden.

Misschien zijn de kleuren wat dof op de foto.

Zo kom ik de donkere dagen voor Kerst wel door.

Ik hoop dat jouw plannen ook voor veel werklust en ontspanning zorgen. 

Die opdracht van familielid heeft wel iets goeds opgeleverd!

Ik verheug me erop samen naar de tentoonstelling van Emo Verkerk te gaan in Alkmaar. Net als Sipke is hij iemand uit een ver verleden, toen we nog op de AKI zaten.

Nogmaals OEI

Jullie gaan vandaag, 6 november, een verjaardagje uit. Verjaardag W., zoals het hoort, op stap. Dus nog even een snelle blog van mij, want de afbeelding hieronder is nog een soort van cadeau voor W. Hij weet waar dit over gaat.

Een aantal ineensen ineens, gouache, inkt, marker, foto, 2025

Gisteren met W. en R. herinneringen opgehaald en afgesproken een bundel te maken met eerder gepubliceerde ballades en illustraties. Ze verschenen jaren geleden in het ledenblad van HEnK BV, de Hengelose Enschedese Kunstenaars Belangenvereniging. Het is zo lang geleden dat ik me sommige niet meer kon herinneren, ook niet toen ik ze zag. Gelukkig bewaart R. alles dus we konden ze allemaal nog eens bekijken. We waren aangenaam verrast, wat een leuk magazine was dat. Informatief en mooi vormgegeven. De ballades en illustraties natuurlijk het hoogtepunt ;-) 

Over herinneren gesproken ken je deze nog? 'De hongerslag' en 'Een eenvoudige herderslunch', de gevleugelde uitdrukkingen die we gebruikten tijdens onze vakanties in verschillende huizen in Frankrijk. Heel vintage. Ik heb in de herderslunch  hieronder weer dezelfde foto gebruikt, want die is immers helemaal te gek. Vintage-dames met vintage BH's, vintage kapsels, in een vintage interieur. Waarschijnlijk staat achter de vaas met rozen het glazen potje met Caballero's zonder filter en een lucifersdoosje.

Een eenvoudige herderslunch, foto en aquarel op papier, 2025

Om de kleurexplosie hierboven te compenseren, nu een eenvoudige tekening die ik in opdracht heb gemaakt van een familielid. Ze wilde iets met een tafelsetting/interieur voor op het dressoir. OEI!, dacht ik, dat wordt lastig, zoiets maak ik normaal nooit. Maar ik geloof dat het wel aardig is gelukt. Zij is er in ieder geval heel blij mee.

La vie en Rose, grafietstift en stempel op papier, 50x65 cm

Jouw vorige blog is zeer inspirerend. Die ballenbarbie is geweldig, kleurrijk en mysterieus en de ingekleurde tekening lijkt net een zeefdruk, mooi hoor, misschien kun je er ook echt een zeefdruk van maken. Jullie hebben toch nog een grafisch atelier in Utrecht? 

OEI

 

En ik maar denken dat jij aan de beurt was. Daarom OEI als titel. Het wordt een jaar met weinig blogs. Komt ook doordat ik de maand augustus bijna niks gemaakt heb. Totaal ongeïnspireerd. En in September zijn we weer 2 weken naar Frankrijk gegaan.

Jouw blog Oei, wat lastig om te kiezen, is heel herkenbaar. Het heeft inderdaad te maken met lange tijd niet schilderen. Klein of groot formaat doet er niet toe. En hoe meer ruimte om het onderwerp, Sipke in dit geval, hoe dwingender de keuze wordt.

De keuze van de  eerste variant was zeker niet slecht geweest, die met de rode ruiten zou ik ook afgewezen hebben. Te grof.

Vaak is het dan het beste alles maar weer met wit over te schilderen. Ik geloof dat het die ook uiteindelijk is geworden.

Met al die hitte in Augustus zaten we heel vaak onder het lover van  notenbomen in Rhijnauwen. Daar heb ik onder andere deze tekening gemaakt, te herkennen aan die vreemde sokkels, waarop ooit nep klassieke beelden stonden.

Een oudere op dezelfde plaats gemaakte tekening heb ik eens op de computer zitten inkleuren. Daar wordt misschien nog eens een lino van gemaakt. Omdat ik ruzie heb met het onderschrift plaatsen, doe ik het hier, in omgekeerde volgorde.

titels:

Gesprek en Lunch. Techniek: potloodtekeningen op papier. 

Formaat: 10x21.

Gemaakt in 2025. 

In Frankrijk ook weer bomen getekend, zonder mensen dit keer. 

De pijnboom is mijn lievelingsboom. Moest het snel doen door ongemakkelijke houding. De bovenste is thuis nog wat bijgewerkt.

Twee varianten van dezelfde plek. 

En als laatste afbeelding een foto van door jouw gehaakte bollen/ballen met een Barbiepop. 

En nu moet ik eindelijk die leporello zien die jullie gemaakt hebben van Sipke!!!!

pijnbomen bij Mas Gouge
potlood op papier
10x21
2025

               
                                 
                     

Oei, wat lastig om te kiezen.

Jij bent lekker bezig, zeg. Mooi boek, goeie schetsen, fraai schilderij in jouw twee laatste blogs. En dat terwijl jij, net als ik, ook een twijfelaar bent. Dat waren we op de academie al, wat een weifelnichten. "Wat zal ik eens op de achtergrond doen? Blauw of groen? Of helemaal niks. Of een bloemetjesbehang? Kunnen we al op doek? Hoe zou dat gaan? Welke verf? Grof of fijn en hoe zou dat zijn? ..... Ga toch op doek!"

Het is lastig hoor om een ieniemienie-schilderijtje te voltooien, als de twijfel toeslaat. Of het hiermee heeft te maken is trouwens nog maar de vraag. Misschien is de oorzaak het er helemaal uit zijn.  Uit het regelmatig kunst maken, uit de flow. Ik maak van een kleinigheidje een groot probleem, van een mug een olifant. Van een klein schilderijtje een onoverkomelijke horde om te nemen.

Fotoschilderij S., 30x30 cm, (wateroplosbare) olieverf op doek

Ondertussen zitten er al wel 10 dikke lagen olieverf op en dat is te zien. Het wordt echt klonterig, de textuur. Eigenlijk wel mooi. Beetje expressionistisch. 

Misschien ga ik hier mee door, totdat de verf er 10 cm dik op ligt en dit mini schilderijtje uiteindelijk een driedimensionaal object wordt. 

Maanlicht en gezicht

 Onze zomervakanties zijn voorbij. Tijd om ons blog nieuw leven in te blazen.

Ja. Mijn boek kwam net voor ik naar Griekenland ging. 

Heb het op mijn atelier nog aan een aantal mensen kunnen overhandigen, terwijl ik een aantal originele lino's toonde.

Eerlijk gezegd lijkt het al lang geleden. Zo gaat dat met projecten waarmee je een half jaar bezig bent. In een mum van tijd zijn ze alweer voorbij en denk je na over nieuwe projecten.

In Griekenland wel weer wat ideeën opgedaan. Naast de gebruikelijke schetsen en een enkel portret, brak vooral gemis aan goed papier mij op.

De schets van de volle maan maakte ik ter plekke in een cocktailbar met een prachtig uitzicht op het Castro (ruïne van Venetiaanse vesting), waarachter de maan majesteitelijk opkomt om daarna een zilverachtig licht te laten schijnen op de baai.

Gelukkig was er nog weinig publiek.

Volle maan vanaf de Chora
potlood
15x21
2025

Verder een portret van een bekende die 4 jaar geleden bediende op ons lievelingsterras.

Geen tijd voor live poseren, dus een foto uit 2021 gebruikt.

Raf
potlood
19x 29.8
2025

Raf
aquarel
19x29,8
2025

                    

En nu jij. Ben benieuwd naar het boekje met Sipke-portretten dat je binnenkort gaat presenteren met de Krasgenoten.

Verder wordt het voor jou een speciaal jaar. 

Ben benieuwd naar je plannen.

Zomertijd

 De winter is inmiddels voorbij en jouw laatste post was 2 januari.

Ik wilde wachten tot mijn boek was verschenen. Dat laat wel erg lang op zich wachten. Dringend tijd voor nieuw blog.

Zo'n boek kost veel tijd en energie. Het bij elkaar zoeken, het scannen, een opzet maken, teksten schrijven. Daarna vele malen met transfer over en weer sturen om tot een evenwichtige en afwisselende compositie te komen. Gelukkig is daar Ricardo, ervaren en bedreven in dit soort klussen. Ik hoop nu dat het snel af is. Tijd voor een nieuwe fase.

Het andere werk kwam stil te liggen. Een klein doekje stond te wachten om voltooid te worden. Bijna af. Toen ging ik in een ongeduldige impuls een stuk weg schilderen en maakte het felgeel.

Kreeg spijt en bracht het terug in vorige staat. Met dit resultaat.

Beoordeel zelf.

H. met sigaret. 1e versie
24x30cm
2024-2025

 

Ik vind de kleuren dof. Teveel gemengd met zinkwit maakt het krijtachtig, las ik ergens. Jij vertelde dat je olieverf op waterbasis bent gaan gebruiken. Of dat voor mij ook een optie is?

H. met sigaret, 2e versie
24x30cm
2025

En het schilderijtje van F. en L. in Italië heb ik jammer genoeg overgeschilderd. Had er beter een nieuw doek aan gewijd. Sommige werken moet je heel lang opzij zetten.

Dit stukje ervan was best aardig.

verloren gegaan fragment
van F. en W. in Italíe

Gewoon dus opnieuw proberen. Groter formaat. Niet dat pietepeuterige.

Ben benieuwd naar jouw Sipkes!

Een nieuw jaar met kunst enzo

Jij hebt een nieuwjaarswens gedaan in je vorige blog. Doe ik er ook eentje. Het is toch een soort van traditie geworden in Beeldbank.

Het is 2 januari, dus het kan nog wel.

Dit is een knutsel gemaakt op 1ste kerstdag. Aan onze eigen zwart/wit geprinte hoofden heeft ieder waarvan dat hoofd is, een lijf, kleding en accessoires gemaakt. Leuk voor aan een slinger.

Ook leuk voor op een nieuwjaarskaart. 

Dank voor jouw mooie blog. Heel fijn om oude en nieuwe tekeningen te zien van hetzelfde onderwerp. Dat geeft zo'n nostalgisch gevoel.