Ik heb net op tijd je expositie Mrs. LemUnade gezien. Gelukkig want het was de reis naar Hengelo meer dan waard.
Het werk: verrassend, de presentatie: mooi ingelijst, en het 'verhaal' erbij: kort en begrijpelijk.
Bijzonder aan het werk is de combinatie van inkttekening en collage. (Materiaal, geknipt uit kunsttijdschriften. Dit maakt een verschil met wat je uit kranten of advertenties haalt.)
Ik kon niet kiezen, welk werk ik het mooiste vond. Dat betekent dat ze allemaal goed waren in mijn ogen.
Het lijkt me fijn een concept te hebben.
Onderwerp: 60- 70-er jaren persoonlijkheden (uit tv series, literatuur, film) die in je jeugd een rol speelden.
Formaat en techniek steeds hetzelfde. Zolang ik je ken, ben je goed in concepten bedenken. Zo'n concept komt natuurlijk niet uit het niets.
Zo miste ik in Frankrijk (en in het algemeen gebeurt dat vaker) een vooropgezet plan en bleef het bij schetsjes die ik buiten maakte, vaak tijdens een wandeling. (Nee, ik teken niet wandelend. Je begrijpt wat ik bedoel)
Alleen op een avond, vlak voor het naar bed gaan, zag ik, op de bank zittend, dit tafereel voor me.
Het verbaasde me dat ik het geduld kon opbrengen dit met kleurpotlood te vereeuwigen.
 |
| These shoes are made for walking 42x15cm. Kleurpotlood. 2018 |
Eenmaal af, schoot me de hit te binnen van Nancy Sinatra uit 1966. These Boots Are Made For Walkin'. Opgezocht op You Tube (kijken!) bleek het liedje over iets anders te gaan als ik dacht. Het gaat namelijk over de wraak van een afgewezen geliefde. Vandaar de tekst: One of these days, these boots are gonna walk all over you. Dus niks wandelen, en zeker niet op de laarsjes die Nancy draagt.
Hilarisch het slot: Are you ready boots? Start walking.
De houtkachel waar de schoenen voor stonden, heb ik nog apart getekend.
 |
| 21x15.Kleurpotlood.2018 |
