zaterdag 23 november 2024

Het verhaal van de verdwenen dame

Een zeer fraaie zwartwit blog heb je gemaakt. Ik houd ook van zwartwit. En van lino's ook, maar toch ga ik nu helemaal voor de kleur in deze blog. Je zou kunnen zeggen dat het stripfiguren zijn, maar ze hebben beslist iets extra.

Het is misschien een beetje vergezocht, maar als reactie op jouw 'Twee vrouwen in een bootje' wil ik in deze blog ook twee vrouwen laten zien. Het zijn al heel oude dames. Ik was er vroeger heel trots op. Toen kwam er een periode dat ik er niets meer aan vond en ze naar de zolder verdwenen.

WienFen, acrylverf op doek, elk 50x60 cm

Een van de twee werd gekozen door mijn neef D. om in zijn studentenkamer te hangen. Weg was ze. Toen neef D. verhuisde naar een andere studentenkamer is er iets met deze dame gebeurd waardoor ze helemaal beschadigd was. Hij heeft haar maar weggegooid. Wie doet zoiets😕 

Dat vond ik erg, echt, ondanks dat ze eerder bij mij in de opslag stond, voelde ik een groot gemis. Daarnaast voelde de andere dame zich eenzaam. Hadden ze eerder samen geprobeerd expressionistisch te lijken, nu moest ze dat alleen doen en dat gaat natuurlijk helemaal niet. Expressionisme doe je samen. 

Dus kwast ter hand genomen om de verloren vrouw opnieuw te maken, om het duo weer compleet te maken. 


WienFen2, acrylverf op doek, elk 50x60cm

Hier zie je het resultaat. Zoiets lukt nooit natuurlijk. Ik ben geen kopieermachine zoals die luitjes in het tv programma Het geheim van de meester. Het is ook nog niet af. Er moeten nog flink wat dikke klodders opgebracht en expressieve lijnen getrokken worden. Maar de ene dame is nu niet meer alleen. Dat scheelt.