Je illustratie riep bij mij de associatie op met De Bremer Stadsmuzikanten. Dat sprookje van Grimm nog maar eens gelezen.
Een ezel, hond, kat en haan, gaan, afgedankt door hun bazen, op weg naar Bremen om daar stadsmuzikant te worden.
Onderweg komen ze bij een huis met rovers. Ze jagen die op de vlucht door voor het venster boven op elkaar te gaan staan en een hels kabaal te maken. De rovers vluchten, de dieren nemen het huis in bezit.
(dit is een heel korte samenvatting. Het verhaal is natuurlijk veel gekker en leuker.)
Goed dat je reclame maakt voor het eerste en enige? virtuele museum in het land. Ik zal het vanuit mijn luie stoel een bezoek brengen als de nieuwe aanwinsten er hangen (of staan).
Ja, je kunt je kunst overal vandaan halen. Zo kocht ik bij de Hema een geraamte dat je zelf in elkaar moest zetten (bedoeld voor leergierige kinderen zoals ik). Nog geen 20 cm hoog.Vond het heel goed van mezelf dat mij dit lukte.
Ik vind zo'n skelet eigenlijk heel grappig. Het zit in je en het is zo een deel van je.
Maar het staat meestal symbool voor de vergangelijkheid van alles. (vanitasmotief: alles is ijdelheid)
En in spookhuizen en tijdens Halloween heeft het een groot griezelgehalte.
Bouwpakketskelet met vogel en shawl |
De etalagepoppen! stonden in een winkel in Parijs, dat ik in de lente bezocht, en hebben niets te maken met de recente gebeurtenissen aldaar.
skelet in panty |
etalage in Parijs, lente 2015 |
Suske en Wiske gaan naar een Halloweenparty, acryl op doek |
Die dieren uit het sprookje bereikten nooit Bremen en werden |
geen stadsmuzikanten . En nu maar afwachten waar jouw pony fluisteraar ons brengt. |
. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten