En ik ga nog een keer voor mijn beurt. Ik hoop dat jij straks er ook ineens een aantal achter elkaar zet, nu mijn verblijf in Griekenland weer dichtbij komt.
Ik vind het tijd worden om te stoppen met het maken van portretten. Zo makkelijk is dat echter niet. In vorige blog had ik een doekje met portret van T. aangekondigd. Wat is daarvan geworden?
 |
| Thomas in blauw acryl+aquarelverf op doek 2023 |
Het heeft heel veel tijd gekost voordat ik dit durf te publiceren.
Allereerst omdat het gaat om je zoon die jij natuurlijk zo goed kent dat elk portret moet falen. Maar ook omdat ik niet goed wist wat ik er zelf van moest vinden.
Ik had ook geen voorbeeld in mijn hoofd waarin het in een verre verte aan kon doen denken.
Dus liet ik het in het atelier hangen en keek er steeds maar weer naar.
Tot ik het op een dag wel ineens kon accepteren.
Ik herinner me dat Karel Appel in een documentaire zei dat hij na het schilderen van zo'n gigantisch abstract doek het ging zitten af kijken. Er zo lang naar kijken dat hij goed vond dat het was zoals het was.
 |
| Portret T. met rechts lino van F. Masereel, en links lino van D. Huijts |
Ik verander het werk ook vaak van plaats in mijn atelier. Zet het naast andere dingen om te kijken hoe dat werkt. Zo kwam het naast een lino van de grote lino-snijder Frans Masereel terecht. Een portret van de Franse schilder Le Fauconnier (een cubist avant la lettre).
Ze harmonieerden heel goed samen, vond ik.
Tegelijkertijd stimuleerde dit geweldige zwart wit portret mij tot het maken van een lino. Je ziet de invloed van Masereel terug in de haarbehandeling.
Terugkijkend in vorige blogs, zag ik een post van jou met de titel Portretten, portretten en nog eens....(gepubliceerd 28 febr. 2021)
Hierin toon je Familie (in progress) met een interessante tekst over dingen onaf laten in een werk en over opblazen van formaat waardoor het werk minder illustratief wordt. Ik vraag me af of je daar op doorgegaan bent of het zo gelaten hebt. En of het met het illustreren van de gedichten van F. ooit tot een boekje gekomen is of nog gaat komen.
Sommige projecten hebben een lange adem.
 |
| lino in groen, en zwart op Simili Japon papier, 24x32 cm |
Na het goede nieuws zie ik uit naar je eerstvolgende blog!
