hommage aan Fassianos
collage: karton, lino, ruitjespapier, groen garen

                                                         
Dat is een van de fijne aspecten van SNEEUW. Dat het ontregelt.
En omdat er in de verste verte geen sprake van sneeuw is, wilde ik nu het wit verruilen voor het zwart door een pikzwarte lino te laten zien. Maar als zo vaak verander ik ineens mijn voornemen en geef de voorkeur aan rood.
Ik kom zeker nog een keer terug op mijn bezetenheid met profielen, silhouetten, knipsels en collages van een paar jaar geleden.
Nu, ik wacht in spanning waar jij mee komt zo op het eind van het jaar.

Sneeuw

Inspelend op de koude knuistjes van A. (wie is A.?) plaats ik een foto die ik heb gemaakt tijdens een treinreis van Hengelo naar Utrecht. 
Het was de winter 2006/7. Eerder die winter was er al eens hevige sneeuwval geweest. Heel Nederland was ingesneeuwd. Felle kritiek op de meteorologische diensten, want ze hadden geen weeralarm afgegeven. 
Deze sneeuwbui was later in die winter, met weeralarm. F. en ik togen ondanks dat naar onze studieplek in Utrecht. Daar aangekomen was de bui al voorbij maar bleek de HKU gesloten wegens hevige sneeuwval en weeralarm. 

Het heeft in ieder geval deze foto opgeleverd.

A. heeft het koud

                    
Gekke hond of rendier? Hij weet niet waar hij moet kijken. Het roept bij mij een winters beeld op. Sneeuwvlokken.
Wat heel raadselachtig is zijn die kleurige voorwerpjes: stoeltje, beertje en ja wat? Geplakt, gekopieerd of geschilderd?
Is dat de surrealist in jou? Vreemde combinaties maken?

Dit is een oudje van mij. Ergens begin jaren 90 gemaakt. Het lijkt een beetje een karikatuur met dat grote hoofd, die grote neus en die kleine knuistjes. Voor mij is het een portret van A. die het heel erg koud heeft/had.(ook door de kleuren) Het was een barre winter toen zij Nederland bezocht.                       

Gekke hond

Deze Gekke hond is mijn bijdrage voor vandaag. Veel overeenkomst met het schattige uiltje van hiervoor is er niet. Behalve dan dat het beide tekeningen zijn en ze beide over een dier gaan (ja, ja, ik voel me een beetje opgejaagd door mevr. D.) 
Nog een overeenkomst qua vorm is er te zien met de bijdrage van Lidwien van 4 november. Onmiskenbaar borstenwerk.

Ook dit is weer iets uit de oude doos, maar als ik werk uit de oude doos op het net zet, dan zou ik het zo weer willen/kunnen maken.