Het tasje, acryl en Oost Indische inkt op papier, 21 x 30 cm |
Een tasje in een landschap. Tassen verdienen het om, net als mensen soms, een landschap als achtergrond te hebben.
Ik houd van tassen. Maar het opnieuw moeten aanschaffen van een tas is een meestal een lang avontuur. Mijn tas moet aan zoveel voorwaarden
voldoen dat ie bijna niet te vinden is.
Het aantal vakjes bijvoorbeeld. Er moeten voldoende vakjes aanwezig zijn in de tas. Maar dan weer niet te veel, want die ga je vullen met onnodige zaken, de tas wordt dan te zwaar en snijdt in je schouder. Er moeten vakjes in zitten voor de mobiel, voor sleutels, voor make-upspullen, voor verschillende pennen en het liefst eentje voor belangrijke papieren. Verder moet er minstens een pak dubbelgevouwen A4tjes in kunnen of niet dubbelgevouwen, dan steken ze er boven uit, portemonnee, leesbril, zonnebril en een tekenboekje. Met dit alles in de tas moet ie er nog redelijk plat uitzien, niet zo’n dikke baal waarin je niets kunt terug vinden.
Het aantal vakjes bijvoorbeeld. Er moeten voldoende vakjes aanwezig zijn in de tas. Maar dan weer niet te veel, want die ga je vullen met onnodige zaken, de tas wordt dan te zwaar en snijdt in je schouder. Er moeten vakjes in zitten voor de mobiel, voor sleutels, voor make-upspullen, voor verschillende pennen en het liefst eentje voor belangrijke papieren. Verder moet er minstens een pak dubbelgevouwen A4tjes in kunnen of niet dubbelgevouwen, dan steken ze er boven uit, portemonnee, leesbril, zonnebril en een tekenboekje. Met dit alles in de tas moet ie er nog redelijk plat uitzien, niet zo’n dikke baal waarin je niets kunt terug vinden.
Ik zou best een roze tas willen liefst zo’n knalroze magenta-achtige, maar helaas heb ik nog nooit een mooie, een die aan alle eisen voldoet, in deze kleur gevonden. Het tasje op de afbeelding is niet echt roze, maar ik krijg er wel een roze gevoel bij. Vandaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten