Wat een mooi portret van M., twee gezichten met een filosofische ruimte ertussen. Past goed bij hem. Dank voor je verhaal over Citroen en de roem. Zeer inspirerend en bemoedigend. Het schilderijtje van de twee dames in Ca' Guideo wordt steeds spannender. Hoe zal het de compositie vergaan? Verandert het kleurgebruik? Komen er nog mysterieuze tekens bij? Waar zal dat eindigen? The on-going story van due amici.
Over vrienden gesproken; onze gemeenschappelijke vriend R. heeft veel contacten, heel veel contacten en via die contacten heeft hij weer andere contacten. Een heel groot netwerk, in dit geval reikt het tot in Frankrijk.
Tot Fontenoy-le-Château, een klein dorp in de Vogezen met 500 inwoners. Ze zeggen dat het ‘la campagne profonde’ is. Dat contact van R. heeft er een theehuis met aan de overkant van de straat een klein museumpje. Het heet le MUM (Musée des Univers Miniature), een museum voor miniaturen.
Voor deze zomer hebben ze een thema-tentoonstelling gemaakt met als titel 'Une chambre à soi' (a room of one's own). Via Ricardo ben ik ook uitgenodigd iets in te zenden.
Je begrijpt natuurlijk dat ik direct heb teruggegrepen op mijn collectie Virginia Woolfs. Deze schilderijtjes zijn wel klein, 24x30 cm, maar te groot voor een miniatuur. Dus ik heb ze door de krimper gehaald.
Hierboven zie je twee VW's met in hun midden een aansteker. Om even aan te geven hoe groot ze nu zijn.
Hieronder het kamertje van Virginia Woolf dat ik heb gemaakt voor de tentoonstelling. Drie VW's aan de muur, enkele staand tegen de muur en een stapeltje VW's. Als een soort verleden, heden en toekomst. Een kamer voor jezelf, zoals de Nederlandse vertaling luidt, was het eerste dat ik las van Virginia Woolf. Het was in de bus naar Parijs, een reisje van de AKI in het 1ste jaar. Weet je het nog?
 |
| A room of one's own, 12x20x10 cm |
Ik heb voor het MUM een verhaaltje bij dit werk geschreven en weet je wat ik daarbij heb gebruikt? AI, ChatGPT gevraagd. En gedeeltelijk gebruikt 😳 Schaam, schaam.
