donderdag 4 mei 2023

Leuk; iets is nooit af

Dank voor het mooie portret van Thomas. Het evenaart, is eigenlijk beter dan, de Millennials portretten uit een vorige blog van jou. Heel mysterieus is het, met die waterspiegel aan de onderkant.

Een operatie en een verhuizing verder, vind ik het moeilijk om op te starten. Daarom heb ik er een mouw aan gepast. Nu ik toch bezig ben met het eigen maken van een huis, dingetje aan de wand hier, eentje daar, combineren, arrangeren, dat soort dingen, dacht ik deze bezigheid ook maar te gebruiken als een nieuwe blog. Daarnaast is het een reactie op jouw tafelopstelling in je vorige blog.


Hoe noem je dit soort werk? Ruimtelijke collage, platte assemblage, interieurvormgeving of gewoon knutselwerk? Geen idee. Maar ik heb er wel kunstwerken voor gebruikt. Van jou, van mij en afbeeldingen van oude meesters. Alles mag tegenwoordig.

In die hierboven zie je een poster met portret van Virginia Woolf, twee posters met portretten van de Duca en Duchessa van Urbino van Piero della Francesca, een spreekballon Leueuk, een button, een knutselwerkje met eigen foto's. De spreekballon is gemaakt van piepschuim en acryl en komt uit de installatie Woorden in de mond.

Nog een soort van 3D collage, dit keer in een kast die nog in de grondverf staat. Lekker gemakkelijk, dat wel, maar is het geen plaatje? Wat zie je hier? Twee portretten van Virginia Woolf in acryl op doek door mij, een poster van een portret door jou, geïnspireerd op het werk van Piero della Francesca, een cactus. Verrassend veel overeenkomsten tussen deze en de bovenste 3D collage. Hoe zou dit nu kunnen? Niet van te voren bedacht.

Hieronder laat ik nog enkele sfeerfoto's zien van de installatie Woorden in de mond. Daar komt de spreekballon vandaan die je ziet in de eerste 3D collage. Handig, noodzakelijk en duurzaam hergebruik van (delen uit) kunstwerken. Een kunstwerk is nooit af.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten