Terwijl de natuur zich in alle kleuren uitleeft, neem ik een voorproefje op het kale seizoen.
Eigenlijk had ik je op je verjaardag willen verrassen met een blog maar jij was op reis naar Firenze met 60 pubers. Altijd benieuwd hoe die naar die stad vol met beelden, kerken en schilderijen kijken. Of hebben ze die al (blasé) met hun ouders bezocht en zijn ze alleen geïnteresseerd in met elkaar chillen en uitgaan?
Enfin, ik had weer zin in linodrukken. Na het snijden, wat enige inspiratie en concentratie vergt, ambachtelijk bezig zijn. En dan ook de verassing wat er op het papier komt, want nooit te voorspellen.
Eerst twee kleintjes, om erin te komen. Daarna wat groter formaat.
 |
| Japans meisje in boot lino, 2024 |
 |
| Grieks vaasje, lino, 2024 |
 |
| Japanse vrouwen in boot, lino, 2024 |
 |
| Stoel op Mas Menouret, lino, 2024 |
Het omgekeerde van een kleurplaat dus.
De aantrekkingskracht van een kleurplaat op jou, begrijp ik wel. Je wil de kijker activeren, hij of zij moet jouw beeld invullen. Ook komt er vaak een vereenvoudiging van de vorm uit voort die je ook bij strips tegenkomt en daar houd jij van.
Ik heb bij een van mijn tekeningen expres ook bijna alleen de contouren getekend.
Wel mooi eigenlijk. Is het daarmee ook een kleurplaat?
 |
| W. schrijvend in St.Anastasie, tekening met potlood, 19x25 cm, 2024 |
Sommige mensen hebben meer iets van een stripfiguur dan anderen?
Of zijn we allemaal stripfiguren?
Wat vind jij?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten